سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
دوشنبه 91 مرداد 30 , ساعت 2:26 صبح

عید فطر مبارک باد.عید فطر


چهارشنبه 91 مرداد 25 , ساعت 4:14 صبح


آیت اللّه سیستانی در روز 9 ربیع الاول سال 1349 هـ ق در شهر مقدس مشهد متولد شدند و پدرشان به میمنت نام جدش، ایشان را علی نام نهاد.
نام پدر گرامیشان مرحوم سید محمد باقر و نام جد ایشان که از بزرگان علم و زهد بوده سید علی می باشد که زندگینامه ایشان را مرحوم شیخ آقا بزرگ طهرانی در طبقات أعلام الشیعه (قسمت چهارم ص 1432) ذکر نموده است که گفته شده ایشان در نجف از شاگردان مولی علی نهاوندی و در سامراء از شاگردان مجدد شیرازی سپس از شاگردان خاص مرحوم سید اسماعیل صدر گردید و در حدود سال 1308 هـ به شهر مقدس مشهد بازگردید و در آنجا مستقر گشت. از مهم ترین شاگردان وی فقیه بزرگوار شیخ محمد رضا آل یاسین می باشد.
خاندان ایشان که از سادات حسینی می باشند در عهد صفوی در اصفهان می زیستند. آنان از سوی سلطان حسین صفوی جد اعلای ایشان سید محمد را به منصب شیخ الاسلامی در سیستان منصوب نمود و ایشان به آنجا منتقل شده و با خانواده شان در آنجا سکنی گزیدند.
از نواده های ایشان سید علی جد معظم له نخستین شخصی بود که به شهر مقدس مشهد مهاجرت کرد و در مدرسه مرحوم ملا محمد باقر سبزواری مستقر شد و از آنجا برای تکمیل درس خود به نجف اشرف مهاجرت نموده است.
تحصیلات ابتدایی
معظم له در پنج سالگی به تعلیم قرآن کریم پرداختند. سپس وارد مدرسه دار التعلیم دینی به منظور آموختن، خواندن و نوشتن و غیره شدند که در این مدت خوشنویسی را از استاد فن میرزا علی آقا ظالم آموختند.
در سال 1360 هـ به امر پدر بزرگوارشان شروع به آموختن مقدمات علوم حوزوی کردند که مجموعه ای از دروس ادبی همچون شرح الفیه ابن مالک، مغنی ابن هشام و مطول تفتازانی و مقامات حریری و شرح النظام را نزد مرحوم ادیب نیشابوری و بعضی دیگر از اساتید فن پرداختند. شرح لمعه و قوانین را نزد مرحوم سید احمد یزدی معروف به نهنگ خواندند و قسمتی از دروس سطوح مثل مکاسب و رسائل و کفایه را نزد عالم جلیل شیخ هاشم قزوینی خواندند. تعدادی از کتب فلسفی همچون شرح منظومه سبزواری و شرح الاشراق و اسفار را نزد مرحوم آیسی خواندند و شوارق الالهام را نزد مرحوم شیخ مجتبی قزوینی آموختند و از محضر علامه محقق میرزا مهدی اصفهانی متوفی 1365 هـ بهره های فراوان بردند. همچنین از محضر میرزا مهدی آشتیانی و میرزا هاشم قزوینی بهره ها برده اند.
تحصیلات عالی
پس از فراگیری علوم ابتدائی مقدمات و سطح، نزد برخی از اساتید و مدرسان به فراگیری علوم عقلیه و معارف الهیه پرداختند. سپس در سال 1368 ق به شهر مقدس قم مهاجرت نموده و از محضر مرجع بزرگ آیت الله بروجردی _ ره _ در فقه و اصول بهره های فراوان بردند و از دانش و معرفت فقهی ایشان بویژه در علم رجال و حدیث استفاده های بسیاری نمودند. ایشان همچنین در دروس فقیه و عالم فاضل سید حجت کوهکمری _ ره _ و تعدادی از علمای معروف آن دوره شرکت نمودند.
در سال 1371 هـ معظم له از قم به نجف اشرف مهاجرت نمودند، که در روز اربعین حسینی _ ع _ وارد کربلا شدند. سپس به نجف سفر نمودند و در مدرسه بخارائی وارد شده و مستقر گردیدند. در این دوره در محضر اساتید بزرگی همچون آیت الله خوئی و شیخ حسین حلی فقه و اصول به مدت طولانی حاضر گردیدند و همچنین در این مدت هم در دروس بزرگانی همچون آیت الله حکیم و آیت الله شاهرودی حاضر گردیدند.
در سال 1380 هـ معظم له تصمیم به رجوع موطن خود مشهد گرفتند و چون تصور می نمودند که در آنجا مستقر خواهد شدند، اساتیدشان آیت الله خوئی و شیخ حسین حلی _ قدس سرهما _ شهادت رسیدن به درجه اجتهاد را برای ایشان مکتوب نمودند. همچنین محدث بزرگ آقا بزرگ طهرانی شهادت دیگری در تبحر ایشان به علم رجال و حدیث مکتوب نمود.
معظم له در سال 1381 هـ بار دیگر به نجف بازگشتند و با ورودشان شروع به درس خارج در فقه در باب مکاسب شیخ انصاری و متعاقب آن شرح عروه در باب طهارت و بیشتر کتاب صلاة را تدریس نمودند. در سال 1418 هـ بعد از آنکه کتاب صوم را به پایان رسانده بودند، شروع به شرح کتاب اعتکاف نمودند. همچنین در این مدت در موضوعات مختلفی همچون کتاب قضاء و ابحاث ربا و قاعده الالزام و قاعده تقیه بحثهای فقهی داشته اند. در این مدت بحثهایی در علم رجال که شامل حجیت مراسیل ابن ابی عمیر و شرح مشیخة التهذیبین و غیره نیز داشته اند.
معظم له بحثهایی در علم اصول را در شعبان 1384 هـ شروع نموده و دوره سوم تدریس را در شعبان 1411 هـ به پایان رساندند. آخرین تدریس ایشان به تاریخ شعبان 1423 هـ کتاب زکات از شرح عروة الوثقی بوده است. در حال حاضر به خاطر شرایط نگران کننده وعراق و حضور اشغال گران تدریس ایشان به صورت رسمی تعطیل است.
سوابق تدریس
نـزدیـک بـه 34 سال پیش، آیت اللّه سیستانی شروع به تدریس بحث خارج فقه و اصول و رجال کردند. نیز بحثهایی پیرامون مکاسب، طهارت، نماز، قض، خمس و برخی از قواعد فقهی مانند تقیه و الزام به انجام رساندند. ایشان تـدریـس اصول را در سه دوره تمام کردند. عـده ای از فـضـلا مـعروف که بعضی از ایشان مدرس بحث خارج می باشند، مانند شیخ مـهـدی مـرواریـد، سید مرتضی مهری، سید حبیب حسینان، سید مرتضی اصفهانی، سید احمد مددی شاهرودی، شیخ باقر ایروانی و تعدادی از اساتید حوزه های علمیه، بحث ایشان را به مراجعه و بررسی گذاشته اند. آیت اللّه سیستانی همزمان با تدریس و بحث مشغول تالیف و نگاشتن کتابهای مهم و چند رساله شدند. هـمـچنین آیت اللّه سیستانی کلیه تقریرات بحثهای اساتید خود را به رشته تالیف درآوردند.
قابل ذکر است که معظم له در عیادتی که از استادشان مرحوم آیت الله سید ابوالقاسم خوئی در 29 ربیع الثانی 1409 ق داشته اند استادشان از ایشان خواستند که به جای ایشان در مسجد خضراء امامت نماز جماعت را به عهده بگیرند که ایشان در بدو امر این موضوع را قبول ننمودند و لیکن آن مرحوم اصرار زیادی نموده و فرمودند: «اگر می توانستم همچنانکه مرحوم حاج آقا حسین قمی حکم می کرد شما را مجبور به قبول می نمودم». اما معظم له چند روز مهلت خواستند و پس از آن در 5 جمادی الاول 1409 ق امامت نماز را تقبل نموده و این کار تا آخرین جمعه ماه ذی الحجه سال 1414 ق که مسجد خضراء بسته شد، ادامه داشت.

تألیفات
شرح العروةالوثقی
البحوث الاصولیه
کتاب القضاء
کتاب البیع و الخیارات
رسالة فی اللباس المشکوک فیه
رسالة فی قاعده الید
رسالة فی صلاة المسافر
رسالة فی قاعده التجاوز و الفراغ
رسالة فی القبلة
رسالة فی التقیة
رسالة فی قاعده الا لزام
رسالة فی الاجتهاد و التقلید
رسالة فی قاعدة الاضرر و لاضرار
رسالة فی الربا
رسالة فی حجیة مراسیل ابن ابی عمیر
نقد رسالة تصحیح الاسانید للاردبیلی
شرح مشیخه التهذیبین
رسالة فی مسالک القدما فی حجیة الاخبار
رسالة فی قاعدة القرعة
رسالة فی صیانه الکتاب الغریز عن التحریف
رسالة فی تاریخ تدوین الحدیث فی الاسلام
رسالة فی تحقیق نسبة‌کتاب العلل الی الفضل بن شاذان
الفوائد الغرویة
الفوائد الفقهیة
شرح مشیخة الفقهیة
رسالة فی حکم ما اذا اختلف المجتهدان المتساویان فی الفتوی
تعلیقة علی العروة الوثقی
رسالة فی اختلاف الافاق فی رؤیة‌الهلال


چهارشنبه 91 مرداد 25 , ساعت 4:12 صبح

احد شاملو

ای پرنده مهاجر .... ای پر از شوق رسیدن......به کجا چنین شتابان

 

 

 احمد شاملو، در 21 آذر ماه سال 1304 هجری شمسی در تهران متولد شد. دوره کودکی را به خاطر شغل پدرش که افسر ارتش بود و هر چند وقت را در جایی ماموریت می رفت، در شهرهایی چون رشت، سمیرم، اصفهان، آباده و شیراز گذراند.
آموزشهای دبستانی را در شهرهای خاش و زاهدان و مشهد، و بخشی از دوره دبیرستان را در بیرجند، مشهد و تهران گذراند. در سال 1331 به همراه پدرش، که برای سروسامان دادن تشکیلات از هم پاشیده ژاندارمری به گرگان و ترکمن صحرا انتقال یافته بود، به آنجا می رود و همزمان با تحصیل در فعالیتهای سیاسی مناطق شمال شرکت می کند.
وی به خاطر طرفداری از آلمانها و ضدیت با متفقین، در تهران دستگیر می شود و به زندان شوروی ها در رشت منتقل میشود. پس از آزادی از زندان به همراه خانواده به رضائیه می رود و کلاس چهارم دبیرستان را در آنجا سپری می کند و پس از بازگشت به تهران، برای همیشه تحصیلات مدرسی را رها می کند.

ازدواج نخست اول در سال 1326 صورت گرفت که ثمره آن چهار فرزند به نامهای سیاوش، سیروس، سامان و ساقی است. در همین سال مجموعه اشعار «آهنگ های فراموش شده» از وی منتشر می شود. در سال 1330 شعر بلند 22 و مجموعه اشعار «قطعنامه» و در سال 1332 «آهن و احساس» را منتشر می کند.
در سال 1333 به جرم سیاسی مدت چهارده ماه در زندان موقت شهربانب و زندان قصر محبوس می گردد.
ازدواچ دوباره او در سال 1336 چهار سال بیشتر دوام نمی آورد و کار به جدایی می کشد، تا اینکه در سال 1341 با آیدا آشنا می شود و این آشنایی در سال 1343 به ازدواج با او می انجامد.
بین سالهای 1336 تا 1376 دفترهای متعددی از اشعار شاملو منتشر میشود: «هوای تازه /1336»، «باغ آینه/ 1339»، «آیدا در آینه» و «لحظه ها و همیشه/ 1343»، «آیدا: درخت و خنجر و خاطره/ 1344»، «ققنوس در باران/ 1345»، «مرثیه های خاک/ 1348»، «شکفتن در مه/ 1349»، «ابراهیم در آتش/ 1352»، «از هوا و آینه ها/ 1353»، «دشنه در دیس/ 1356»، «ترانه های کوچک غربت/ 1359»، «مدایح بی حوصله/ 1371» و «در آستانه/ 1376».

 

 

انکه هرگز از مرگ نهراسید .......!!!!

 

شاملو علاوه بر شاعری، در ترجمه نیز تواناست. ترجمه های بسیاری- از شعر و داستان و رمان- از وی به یادگار مانده است. مجموعه مفصل کتاب کوچه، که چند دهه از عمر شاعر صرف گردآوری و تدوین آن شده و تاکنون هفت مجلد آن به چاپ رسیده، از آثار باارزش این شاعر ارجمند است. از جمله فعالیتهای دیگر شاملو سرپرستی و اداره کردن مجلات متعددی است که از آن جمله است: کتاب هفته، خوشه، کتاب جمعه و ....
احمد شاملو سرانجام در دوم مردادماه سال 1379 چشم از جهان فروبست و طی مراسم باشکوهی در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
شاملو در نخستین دفتر شعرش «آهنگ های فراموش شده» تحت تاثیر شاعران نوپرداز و تغزل سرای معاصر است. شکل اشعار این مجموعه چهارپاره است و محتوای آن، بیان احساسات سطحی و کم عمق و معمولی. وی پس از این مجموعه از طرفی به نیما و شعر او توجه می کند و از طف دیگر به نوعی تفکر خاص اجتماعی و سیاسی گرایش می یابد و از لحاظ شعری به سوی استقلال می رود. «آهن و احساس» نمودار گرایش وی به نیما و «قطعنامه» و «23» نشان دهنده استقلال شاعری اوست. در مجموعه «هوای تازه» شاعر نشان می دهد که شعر واقعی از نظر او نه در گرو قالب خاص و معینی است نه متکی به وزن یابی وزنی. از همین روست که در هوای تازه بیش از هر چیزی تونع شکل به چشم می خورد و شاعر شعر خود را در هر قالبی ارائه می دهد. هم در قالب مثنوی و چهارپاره و هم در قالب های آزاد نیمایی و غیرنیمایی. موفق ترین نمونه های شعر شاملو، که کارهای او را در معیار شعرهای پیشرو عصر ما دارای ارزش و اعتبار کرده است، غالبا آنهایی است که در قالب منثور سروده شده است. کارهای بعد از 1340 شاملو.

 

وقتی شمع زندگی شاعر خاموش شد ......

به جستجوی تو
بر درگاه کوه می گریم،
در آستانه دریا و علف.

به جستجوی تو
در معبر بادها می گریم،
در چار راه فصول،
در چارچوب شکسته پنجره ای
که آسمان ابرآلوده را

قابی کهنه می گیرد.
.....
به انتظار تصویر تو
این دفتر خالی
تا چند
تا چند
ورق خواهد خورد؟

جریان باد را پذیرفتن،
و عشق را
که خواهر مرگ است
و جاودانگی
رازش را
با تو در میان نهاد
پس به هیات گنجی در آمدی
بایسته و آزانگیز
گنجی از آن دست
که تملک خاک را و دیاران را
از این سان
دلپذیر کرده است!

نامت سپیده دمی که بر پیشانی آسمان می گذرد
- متبرک باد نام تو!-
و ما همچنان
دوره می کنیم
شب را و روز را
هنوز را ....


چهارشنبه 91 مرداد 25 , ساعت 4:1 صبح

 

 


سلام

 

سوال:
رقص زن برای زن ، بدون وجود نامحرم در مجالس عروسی ، مهمانی ها و پارتی ها چه حکمی دارد؟


آیات عظام امام ، تبریزی و خامنه ای :
اگر باعث تحریک شهوت یا ارتکاب گناه و یا ترتب مفسده نشود ، اشکالی ندارد(ولی سزاوار است مومن از لهو اجتناب کن)

 

سوال :
حکم رقص مرد برای مرد را بیان کنید؟


آیات عظام امام ، تبریزی و خامنه ای :
اگر باعث تحریک شهوت یا ارتکاب گناه و یا ترتب مفسده نشود ، اشکالی ندارد(ولی سزاوار است مومن از لهو اجتناب کن)

 

سوال :
رقص زن برای مرد محرم چگونه است؟


آیات عظام امام و خامنه ای :
اگر باعث تحریک شهوت یا ارتکاب گناه و یا ترتب مفسده شود حرام است و در غیر این صورت اشکالی ندارد

 

سوال:
حکم رقص زن برای مردان نامحرم چگونه است؟


همه مراجع :
حرام است.

 

منبع کتاب پرسش ها و پاسخ های دانشجویانه
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها
سید مجتبی حسینی
یا علی

 


سه شنبه 91 مرداد 24 , ساعت 4:42 صبح

1- مستحب است که روزه دار، نماز مغرب و عشاء را پیش از افطار کردن بخواند. ولى اگر کسى منتظر اوست یا میل زیادى به غذا دارد که نمى تواند با حضور قلب ، نماز بخواند، بهتر است اول افطار کند ولى به قدرى که ممکن است نماز را در وقت فضصیلت آن به جا آورد.(652)

 

2 - براى مسافرى که در سفر، کارى را که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد و پیش از ظهر به وطنش یا به جایى که مى خواهد ده روز بماند برسد، مستحب است که اگر چه روزه نیست از کارى که روزه را باطل مى کند، خوددارى نماید.

 

 

 

3- همچنین براى مسافرى که بعد از ظهر به وطنش یا به جایى که مى خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، مستحب است کارى که روزه را باطل مى کند، انجام ندهد.
4 - همچنین براى مریضى که پیش از ظهر خوب شود و کارى که روزه را باطل مى کند، انجام داده باشد، مستحب است از کارى که روزه را باطل مى کند، خوددارى نماید.
5 - همچنین براى مریضى که بعد از ظهر خوب شده است ، مستحب است از کارى که روزه را باطل مى کند، خوددارى کند. این عمل مستحبى ، براى زنى هم که در بین روز از خون حیض یا نفاس پاک شود، صدق مى کند. کافرى هم که در روز ماه رمضان ، مسلمان شود، مستحب است این عمل را انجام دهد.(653)
6 - اگر به علت بیمارى و یا حیض و نفاس روزه رمضان امسال از مکلف فوت شود و قبل از آن که آن را قضاء کند، از دنیا برود مستحب است برایش ‍ نایبى را استیجار کنند.(654)
7 - در روزه مستحبى اگر برادر مؤ من شخص مکلف ، او را به غذا دعوت کرد، مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز افطار کند.
8 - مستحب است که انسان براى روزهاى مستحبى سفارش شده ، اگر نتوانست آنها را به جا بیاورد قضا کند و اگر اصلا نتوانست روزه بگیرد براى هر روز، یک مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد.

روزه هاى مستحبى
روزه تمام روزهاى سال ، غیر از روزهاى حرام و مکروه (که ان شاء اللّه خواهد آمد) مستحب است ؛ ولى براى بعضى از روزها بیشتر سفارش شده است . از آن جمله است :
1 - پنج شنبه اول و پنج شنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولى که بعد از روز دهم ماه است .
2 - سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه (ایام البیض ).
3 - تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از این دو ماه اگر چه یک روز باشد.
4 - روز عید نوروز.
5 - روز بیست و پنجم (دحوالارض ) و بیست و نهم ذى القعده .
6 - روز اول تا روز نهم ذى حجه (روز عرفه ).
7 - عید سعید فطر (18 ذى حجه ).
8 - روز اول و سوم محرم .
9 - میلاد مسعود پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) (17 ربیع الاول ). (655)
10 - روز مبعث حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) (27 رجب ).(656)
11 - روز بیست و چهارم ذى حجه (روز مباهله ).(657)
12 - روزه هر پنج شنبه و جمعه .(658)

مکروهات مربوط به روزه
1 - دوا ریختن به چشم .
2 - سرمه کشیدن در صورتى که مزه یا بوى آن به حلق برسد.
3 - انجام دادن هر کارى که باعث ضعف شود؛ مثل خون گرفتن و حمام رفتن .
4 - انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق مى رسد، مکروه مى باشد ولى اگر بداند به حلق مى رسد، جایز نیست .
5 - بو کردن گیاههاى معطر.
6 - نشستن زن در آب .
7 - استعمال شیاف .
8 - تر کردن لباسى که در بدن است .
9 - کشیدن دندان و هر کارى که به واسطه آن از دهان ، خون بیاید.
10 - مسواک کردن با چوب تر.
11 - مکروه است که انسان بدون قصد بیرون آمدن منى ، زن خود را ببوسد یا کارى کند که شهوت خود را به حرکت در آورد.(659)
12 - سخن بیهوده گفتن ، یعنى کلامى که فایده دینى براى او ندارد مکروه است همچنین گوش دادن به چنین کلامى کراهت دارد.(660)
13 - مسافر و کسى که از روزه گرفتن عذر دارد، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نماید و در خوردن و آشامیدن کاملا خود را سیر کند.(661)
14 - سفرى که به خاطر فرار از روزه باشد، مکروه است .(662)

روزه هاى مکروه
روزه عید فطر و قربان حرام مى باشد. همچنین روزه گرفتن در روزهایى که در زیر آمده است ، مکروه مى باشند:
1 - روزه روز عاشورا، مکروه است .
2 - روزه روزى که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان ، مکروه است .
3 - روزه روز عرفه در صورتى که باعث ضعف او شود و نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند، مکروه است .(663)
4 - روزه گرفتن استحبابى میهمان ، بدون اجازه میزبان کراهت دارد.(664)
5 - روزه گرفتن مستحبى فرزند، بدون اذن پدر مکروه مى باشد.(665)
6 - روزه گرفتن با وجود نهى مادر، مکروه مى باشد.(666)
7 - روزه گرفتن استحبابى زن بدون اذن شوهر همچنین روزه گرفتن بنده و کنیز بدون اذن مولى مکروه مى باشد.(667)


   1   2   3   4   5   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

 
 

ابزار هدایت به بالای صفحه