این عصبانیت لعنتی

          امکان ندارد که ما آدمهای روی زمین عصبانی نشده باشیم، همه و همه ما شاید بارها و بارها حس عصبانیت را تجربه کردیم و معمولاً خاطره خوبی هم از این حس نداشته ایم نداشته ایم یا دست کم تصمیماتی که در لحظه عصبانیت گرفته ایم تجربه خوبی نبوده اند.

عصبانی شدن بسیار کار ساده ای است. هر محرک کوچکی می تواند شما را عصبانی کند.

اگر همسر شما فراموش کند که لباس مورد نظرتن را اتو کند ، اگر همکار شما محیط اداره را غم انگیز و دلگیر کند و یا اگر پروازتان لغو شود همه این محرک ها می توانند به راحتی شما را عصبانی کنند.

به علاوه نگران شدن، احساس ناراحتی کردن و یا حتی یادآوری خاطرات ناخوشایند می توانند باعث بروز عصبانیت شوند. درواقع هر مشکلی چه کوچک و چه بزرگ می تواندانسان را از کوره به در کند.

البته برخی افراد طبیعتاً عصبانی تر از سایرین هستند. این افراد اغلب با ژن بدخلقی متولد می شوند. آنها نسبت به مشکلات ، تحمل و بردباری کمتری دارند،نمی توانند از عوامل آزار دهنده روزانه به آسانی بگریزند و اغلب جانب عصبانیت را ترجیح می دهند.

          این خلق و خو به انها احساس قدرت می دهد. درواقع احساس انها از خودشان به توانایی انها در عصبانی شدن مربوط می شود.

مضرات عصبانیت

          برای اینکه این مطلب را از همین جا ول نکنید و تا آخرش بخوانیدلازم است کمی از مضرات عصبانی شدن بدانید.از محرک های خفیف گرفته تا پرخاش های شدید، عصبانیت ضربان قلب و فشار خون را افزایش می دهد. اما گاهی اوقات حتی اثرات عصبانیت مخرب تر می شود.

          افرادی که غالباً احساس جوشی شدن و از کوره در رفتن دارند معمولاً دچار مشکلات فیزیکی مانند زخم معده و حمله قلبی می شوند.

          مطالعات انجام شده از سوی محققان دانشگاه هاپکینز بر روی بیش از 1000 پزشک نشان داد که مردان جوانی که باسرعت نسبت به یک فشار روحی و استرس با عصبانیت واکنش نشان می دهند 5 برابر بیشتر از همسالان آرام و خونسرد خود حتی در صورت نداشتن سابقه خانوادگی دچار حملات قلبی زودرس می شوند.

          این عصبانیت لعنتی ما خیلی هم مهار نشدنی نیست شاید اولش کمی سخت به نظر برسد اما قابل کنترل است.

          وقتی عصبانیت طولانی شود، تغییرات شیمیایی در بدن همچنان ادامه می یابد و موجب خستگی جسمی می شود و می تواند مشکلات متعددی برای سلامتی فرد به وجود آورد.

          عوارض کوتاه مدت آن شامل سردرد،دل درد،بی خوابی(مشکل به خواب رفتن یابیدار شدن در طی شب)،افزایش اضطراب و احساس نگرانی و تشویش،صدمه دیدن در اثر درگیری،یا انجام عملی مانند مشت زدن به دیوار یا پنجره است. اما عوارض طولانی مدت آن خطرناک تر به نظر می رسد.سکته مغزی،حمله قلبی، ابتلا به افسردگی که حتی احتمال دارد منتهی به تلاش برای خودکشی شود، از عوارض طولانی مدت عصبانیت شمرده می شود.مساله مهم این است که برخی از این شرایط می تواندباعث مرگ فرد شود.براساس نتایج یک پژوهش، عصبانیت بیش از سایر عوامل خطر آفرین مانند کلسترول بالا،بیماری عروق کرونر و سیگار کشیدن در ایجاد بیماری های قلبی موثر است. در این پژوهش که توسط محققان دانشگاه هاروارد انجام گرفت ، تعداد 774 نفر با متوسط سن 60 سال تحت بررسی قرار گرفتند و سطوح خصومت و عصبانیت ، چربی خون، انسولین، ناشتا، فشار خون،وزن، نوع غذا، میزان مصرف الکل و نیز میزان مصرف سیگار در آنها در یک دوره سه ساله مورد ارزیابی قرار گرفت.

          درپایان این تحقیق مشخص شد که میزان ناراحتی رگ های قلبی در ارتباط با عوامل عصبانیت و خصومت در مقایسه با سایر عوامل بسیار بیشتر است.

کنترل

          حالا که بحث به اینجا رسیده حتماً خواهید گفت: بله! هر محرک کوچکی می تواند ما راعصبانی کند اما چگونه می توان با آن مقابله کرد؟

          تا ده بشمرید. همه ما راجع به این روش قدیمی و محبوب شنیده ایم. چنین روشی برای کنترل احساسات، پیش از آنکه عملی انجام دهید یا حرفی بزنید که از آن پشیمان شوید به شما زمان می دهد.

          زمانی که بشدت عصبانی یا غمگین هستید، یک نفس بسیار عمیق بکشید چرا که در شرایط عصبانیت ترشح بالای آدرنالین ضربان قلب را افزایش می دهد و شما را برای بگو و مگو و جدل آماده می کند، پس کشیدن یک نفس عمیق ضربان قلب را پایین آورده و قلب نیز با فرستادن یک علامت به مغز می گوید که دیگر ترشح آدرنالین ضروری نیست.

          از محلی که در آن عصبانی شده اید، دور شوید اگر احساس می کنید با ماندن در یک محل عصبانیت شما افزایش می یابد با ترک آن محل به خود شانس آرامش دهید و سپس با پاشیدن چندین قطره آب بر روی صورتتان می توانید اندکی بالا و پایین بپرید تا عصبانیت خود را کنترل نمایید.

          به خود بگویید من هرگز تحت تاثیر محیط قرار نمی گیرم و همیشه می توانم در سخت ترین موقعیت ها دوام بیاورم . سعی کنید بنویسید، با نوشتن دلیل عصبانیت خود و اندکی گریستن آرام می شوید.

          عوامل عصبانیت خود را بیابید بنابراین زمانی که در این چنین موقعیت هایی قرار گرفتید خود را از آن دور کنید، پس اگر فکر می کنید خستگی یکی از عامل های عصبانیت است هرگز خود را عصبانی نکنید.بکارگیری مهارت های ایجاد اعتماد به نفس یا یادگیری راه حل نیز کارساز است . با دویدن، تمرین مشت زنی، نرمش های هوازی ، عصبانیت را رفته رفته کاهش دهید . فریاد زدن درخودرو شخصی یا در کنار امواج ساحل ، به یکباره عصبانیت را از بین می برد. این روش به حس ترس، ناراحتی یا اندوه کمک می کند.

          درصورتی که به علت گرفتاری ، تهدید و تبعیض عصبانی هستید در جامعه، مدرسه ، دانشکده، یا در برخورد با این عوامل، قوانین و مقرراتی وجود دارد. از یک مشاور نیز می توانید وقت بگیرید و مراحلی را که باید طی کنید از این طریق بیابید.

          اگر علت عصبانیت شما مشکلی در زندگی شخصی است با مشاور مشورت کنید. این افراد می توانند در کشف مسائل شخصی که به دفعات موجب بروز عصبانیت می شوند کمک کنند.

منبع: روزنامه جام جم(ضمیمه چاردیواری)

مادر هم یک انسان است

       مادر بودن با توصیفاتی رمانتیک و فرازمینی در هم تنیده شده است. عباراتی از عشق تا سر حد فداکاری تا پای جان مادر را توصیف می کند اما مادر هم یک انسان است که خسته، عصبانی و ناراحت می شود و حتی گاهی از مادر بودن خود پشیمان و افسرده می شود.

چه می توانید بکنید؟

          درمیان گذاشتن احساساتتان با زنهای دیگر که مادر هستند، فایده های زیادی در حمایت و تقویت شما خواهد داشت. با در میان گذاشتن آسیب پذیری ها و شکستگی هایشان با سایر اعضاء خانواده، باعث می شوید که کودکان نیز بتوانند مادرانشان را مثل بقیه انسانها دانسته که نیازها و محرومیت هایی دارند و با این حال از آنها مراقبت کرده و آنها را دوست می دارند.

با فرزندانتان خوش بگذرانید

          دوست دارید کدام جنبه شخصیتی تان به عنوان یک انسان را کودکانتان بدانند؟

مادر ی میگفت : بذله گویی و قریحه او به خاطر احساس مسئولیت و وظیفه هیچوقت مورد توجه فرزندانش قرار نگرفته است و این یکی از مهمترین قسمتهای هویت این زن بود که دوست داشت کودکانش از آن با اطلاع شوند. همین مساله باعث می شود که ما مادران در ایجاد رابطه با فرزندانمان خود وجودی مان را بیشتر نشان دهیم. با این کار رابطه ما با فرزندانمان هم هیچگاه کلیشه ای و یکنواخت نخواهد شد.

به خودتان هم برسید

          زنان وقت کافی برای رسیدگی و حفظ دوستی های خودشان ، ورزش کردن یا سایر اهداف شخصیتشان ندارند. اما رعایت حد تعادل در اینجا مهم است. لازم نیست که خود را کاملاً قربانی کنید، گرچه سازش یکی از مهمترین شرایط پدر یا مادر بودن است. درست است، ممکن است نتوانید همان برنامه ورزشی که قبل از مادر شدن  انجام می دادید را پیش گیرید، اما با پایین آوردن انتظاراتتان و واقع بین بودن می توانید هنوز هم ورزش کنید. زنان باید اول از شناختن مادران خود به عنوان یک انسان شروع کنند. همه ما باید توازنی بین مادر بودن و انسان بودنمان ایجاد کنید تا بتوانیم هم مادر خوبی برای فرزندان و هم انسان کاملی برای اجتماع مان باشیم.