نامم را پدرم و نام خانوادگیم را اجدادم انتخاب کردن ،دیگر بس است راهم را خودم میخواهم انتخاب کنم.

گاه کوچک می بینی و گاه بزرگ!  نه کوچکم نه بزرگ.....خودت هستی که دور و نزدیک میشوی...

دست به دامان خدا که میشویم ! درونم میگوید: نترس ....از باختن تا ساختن فاصله ای نیست. 

من ندار بودم که عروسک قصه ام پرید ... دارا که باشی سارا با پای خوش به سراغت می آید.

عاقبت روزی خدایم را خواهم کشت ...و بر سر سنگ قبرش مینویسم !!!توهم روزی خدا بودی.

آنان که به سر مستی خود مینازند  آخر به قلندر زمان می بازند

دنیا که  سرای عاشقی بیش نبود  باپای برهنه به کجا می تازند

 فقط غروب جمعه نیست که دلگیر است

                                   دلت که گیر کسی باشد همیشه میگیرد

 مست آن دوستم که در تنهاییم یادم کند 

                                       در فراغ دوری خود سخت بیمارم کند

 خوش بود زمانی که نگاهت نفسم بود

                                   در اوج عطش قطره اشکت قفسم بود

با آن همه درماندگی و درد و اسارت

                                    یادت به دلم هرلحظه کلیدقفسم بود

بیهوده مکن عمر گران   صرف    رفیقان

                              عمر صرف کسی کن که دلش جان تو باش

امروز کسی محرم اسرار کسی نیست

                              ما تجربه   کریم   کسی   یار کسی نیست

کنون ترسی که گر سوی من آیی

                                کنی با من چو سابق آشنایی

من ار صیادباشم صید کم نیست

                               همانا حاجتم صید حرم نیست

تو میخواهی بگویی یر جوشی

                             به من هم هیزم تر میفروشی

                    تشنه را اب محال است که از یاد رود.