افسانه ها حاکی از این هستند دره آسبیرگی در شمال ایسلند زمانی به وجود آمده است که سُم اسب خدای نورس زمین را لمس کرده است. این جای پا، در میان تپه هایی به بلندای 91.5 متری شکافی ایجاد کرده و فضایی به مساحت دو مایل طول و نیم مایل عرض را صاف کرده است. گمانه زنی های علمی نیز بر این اصل استوار هستند که دو دوره سیل یخبندان این دره را در حدود 3 هزار تا 10 هزار سال پیش به وجود آورده است. اما هنگامی که از بالا به این دره نگاه می کنید، جای پای سم اسب را به خوبی می توان مشاهده کرد.

سالارد یووایونی – بولیوی

 
پس از خشک شدن رودخانه در حدود 30 هزار سال پیش، چشم اندازی پایان ناپذیر از کاشی های سفید و شش ضلعی در این منطقه از زمین بر جای گذاشته است. «سالارد یووایونی» بزرگ ترین فلات نمک جهان است و حدود 4 هزار مایل مربع مساحت دارد – این مساحت درست 25 برابر بزرگ تر از دشت نمک یوتا است.معدن چی های محلی به طور سالانه حدود 25 هزار تن نمک از این زمین استخراج می کنند. در این منطقه هزاران فلامینگو زندگی می کنند و گردشگران می توانند در هتل 16 اتاقه که به طور کامل از بلوک های نمکی ساخه شده است، اقامت کنند.

استخر تراورتین در پاموکاله – ترکیه

 
مردم هزاران سال است اعتقاد دارد حمام کردن در این استخر خاصیت شفابخش دارد. آب این استخر از 17 چشمه زیرزمینی می جوشد و چگالی بالایی از کربنات کلسیم دارد که هنگام رسیدن به سطح زمین، رسوبات نرمی از خود بر جای می گذارد. این رسوبات چسبناک و لزج در طول زمان سفت و محکم می شوند تا زمانی که چشمه ها همچون فواره ا از گچ می شوند و به اصلاح پاموکاله – به معنای قصر پنبه ای – می سازند. این بلندی ها از 10 مایلی دیده می شوند.

سنگ های متحرک – رکتراک پلایا – دره مرگ، کالیفرنیا

 
هیچ کس تاکنون حرکت سنگ ها را در دره مرگ ندیده است اما اثر برجا مانده از آنها روی زمین خاکی حکایت از حرکت آنها در طول زمان دارد. هنوز دانشمندان کشف نکرده اند سنگ های بزرگ و سنگینی که حدود 500 کیلوگرم وزن دارند، چگونه می توانند روی بستر خشک رودخانه حرکت کنند. اما تصور می کنند احتمالا زمانی که سنگ ها خیس یا یخ زده هستند، با کمک بادهای سهمگین و قوی می توانند حرکت کنند. شیارهای عمیقی که از این سنگ ها روی زمین باقی می ماند نشان می دهد آنها از مکان اصلی خود حدود 214 متر به جلو حرکت کرده اند.

بیابان سفید (ساهارا البیضا) – مصر

صخره های گرد و چاق سفید با شکل های عجیب در بیابانی در فاصله 28 مایلی در شمال دهکده ای به نام فارافرا در غرب مصر از زمین بیرون زده اند. این صخره ها همچون قارچ یا آدم برفی های ذوب شده در اطراف این بیابان پراکنده هستند. این  صخره ها در نتیجه شکل و شمایل سنگ های موجود نیست، بلکه در اثر باد چنین منظره ای پدید آمده است. پیش از این، این بیابان دریایی بوده که خشک شده است و ته نشین ها و رسوبات آن در طول زمین در حال از بین رفتن و شکستن هستند. مناطق نرم تر در اثر باد فرو می ریزند و در طول زمان، طوفان های شن صخره های سخت به شکل های کنونی ایجاد کرده اند.

سنگ های گرد و بزرگ موئه‌راکی – نیوزیلند

 
سنگ های گرد و بزرگ در ساحل موئه‌راکی نیوزیلند، گاهی قطرشان به دو متر نیز می رسد. این سنگ های بزرگ را به همه چیز، از تخم های بزرگ دایناسورها گرفته تا تخم لاک پشت های غول پیکر که در طول تاریخ منقرض شده اند، تشبیه می کنند.

این سنگ ها در نتیجه سفت شدن رسوبات در زیرزمین در بیش از 50 میلیون سال پیش به وجود آمده اند. با فرسایش و خورده شدن شن و خاک های روی این سنگ ها در طول زمان، آنها به سطح زمین رسیده اند. این سنگ ها را در دیگر نقاط جهان همچون ساحل بولینگ بال در کالیفرنیا، کانادا، ایالت متحده و روسیه  نیز می توان پیدا کرد.

رودخانه کانو کریستاله – کلمبیا

 
مردم برای تماشای رودخانه کانو کریستاله به پارک ملی سرانئا دلا ماکارنا در کلمبیای مرکزی سفر می کنند. از دیگر نام های این رودخانه می توان به «رودخانه ای متشکل از 5 رنگ»، «زیبارین رودخانه دنیا» یا «رنگین کمان مایع» اشاره کرد. برای تماشای این رودخانه از نزدیک باید در زمان مناسب به آنجا سفر کنید: یعنی بین ماه های جولای و دسامبر، هنگامی که سطح آب به بیشترین میزان خود می رسد.

در این حالت، رودخانه ترکیبی از رنگ های صورتی، سبز، آبی و زرد را نمایش می دهد. این رنگین کمان زیبا در نتیجه گیاهی به نام ماکارینا کلاویگرا است که در کف رودخانه زندگی می کند و با جذب نور خورشید، شکوفه های رنگی در زیر آب تولید می کند.

چشم صحرا – موریتانی

 
یک گودال بزرگ و عمیق به شکل دایره و مساحت حدود 40 متر، همچون نقطه مرکزی هدف در وسط بیابانی بی آب و علف در صحرای موریتانی است. این چاله از فضا نیز قابل رویت است. این گودال همچون چشم اندازی زیبا برای فضاوردان می ماند. چشم صحرا، هدف تیراندازی موجودات فضایی نبوده است، این گودال چشم مانند در نتیجه فرسایش لایه های مختلف خاک، رسوبات، کوارتز و دیگر صخره های موجود در بیابان با عمق های متفاوت پدید آمده است.

رودخانه لک دار – بریتیش کلمبیا

لکه های این رودخانه که در نزدیکی اوسویوس در فاصله کمتر از یک مایلی از مرز ایالت واشنگتن، مثل این است که شما می توانید روی آن لی‌لی بازی کنید. در روزهای تابستان، حجم وسیعی از آب این رودخانه معدنی تبخیر می شود و توده های بزرگی از نمک، تیتانیوم، کلسیم، سولفاید و دیگر مواد معدنی بر جای می گذارد. این توده ها با سایه ای از رنگ های سبز، زرد و قهوه ای به شکل دایره با اندازه های متفاوت، شکلی خالدار به رودخانه می بخشند.

این رودخانه به نخستین قوم دره اوکاناگان وقف شده است و زمینی که در آن قرار دارد، دارایی خصوصی بخش کار سرخپوست هاست. شما نمی توانید به این رودخانه خیلی نزدیک شوید اما تا فاصله ای که بتوانید آن را به درستی ببینید، می توانید جلو بروید.

جنگل سنگی – چین

بیشتر درختان جنگل ایالت دورافتاده یوانان در چین را صخره های سنگی بزرگ تشکیل داده اند. این منطقه که حدود 128 هزار هکتار مساحت دارد، در حدود 270 میلیون سال پیش زیر آب بوده است و کف دریا با رسوبات آهکی پوشانده شده بوده است.با گذشت زمان، آب دریا خشک شده و کف دریا بالا آمده است. صخره های سنگی ضعیف تر  در نتیجه باران و باد دچار فرسایش شده و شکل های مارپیچی پیدا کرده اند. در حال حاضر، این صخره ها رو به آسمان قرار و با درختان برگدار پوشیده شده اند.

آبشار خون – قطب جنوب

 
چیزی شبیه خون از یخرود تیلور در قطب جنوب به بیرون می ریزد و همچون آبشاری از خون منظره ترسناک و چندش آوری ایجاد می کند. دانشمندان نخستین بار چنین موردی را در سال 1911 میلادی در دره های خشک مک‌موردو کشف کردند. آنها تصور می کنند این مایع خون مانند در واقع جلبک هایی با رنگ قرمز تیره  هستند که از میان ترک های یخرودها به بیرون تراوش می کنند.

  اما این رنگ قرمز تیره در نتیجه چگالی بالای آهن در منابع آبی است که از حوضچه موجود در عمق 1300 پایی زیر یخ ها وجود دارد. از نگاه نادرست هم می توان گفت چون فک ها و پنگوئن ها در این زمین های بی آب و علف چیزی برای خوردن نمی یابند، می میرند و بدن آنها در نتیجه سرمای هوا متلاشی نمی شود و این بقایای آنها است که از دیواره های یخی بیرون می تراود.

غار کریستالی – نائیکا، مکزیکو

 
به نظر می رسد قلعه انزاوی سوپرمن به واقعیت تبدیل شده است. حدود 305 متر زیرزمین در معدن فعال سرب و نقره در چیهاهوا در مکزیک، کریستال های تیره از سنگ گچ -  که برخی از آنها به بزرگی یک و نیم متر عرض و 15 متر طول هستند – از همه جای این غار جوانه زده اند. دمای این غار که در سال 2000 میلادی کشف شده است، حدود 150  درجه و صددرصد شرجی و مرطوب است: یعنی شرایطی که فقط فوق بشر می تواند برای مدت طولانی در آن زنده بماند. بیشتر از ده دقیقه ماندن در این غار بدون تجهیزات لازم منجر به گرمازدگی می شود.

سنگفرش های غول پیکر – بریتانیا

 
یکی از پربازدیدکننده ترین مکان های توریستی ایرلند شمالی، سنگفرش های غول پیکر است. دلیل این نام وجود 40 هزار ستون بازالتی (مرمر سیاه) است که به زیبایی در کنار هم و متصل به هم قرار دارند و گویا خیابانی سنگفرش شده برای عبور غول ها ساخته اند. بیشتر سنگ ها به شکل شش ضلعی هستند.

این سنگ ها، حدود 60 میلیون سال پیش هنگامی که گدازه های زیرزمینی به بیرون تراوش کرده و سرد شده اند شکل گرفته اند و حدود 12 متر طول و 46 سانتی‌متر قطر دارند. تقریبا در این اواخر – حدود 15 هزار سال پیش - خاک اطراف سنگ های دریا در طول زمان از بین رفتند و آنها از زیرزمین بیرون آمده و دیده شدند. 

باد، تپه کایوت – آریزونا

باد و باران در این منطقه جادو کرده و خطوطی منحنی و زیبا روی ماسه سنگ ها پدید آورده اند. نتیجه این کار که شبیه موج است، یکی از زیباترین مناطق آمریکای غربی برای عکاسی به شمار می رود  - البته دسترسی آسانی ندارد. برای پیاده روی در این منطقه به مجوز نیاز دارید و روزانه فقط به 20 نفر اجازه بازدید داده می شود. البته در جنوب غربی استرالیا نیز چنین منظره ای وجود دارد و می توانید به آنجا سفر کنید و از تپه های مواج آن لذت ببرید.

تلماسه های سفید یادگار ملی – نیومکزیکو

 
تلماسه های شنی سفید رنگ در بیابان چیاهاهوان در مکزیک، سالانه حدود 9 متر جابه جا می شوند. در نتیجه تبخیر شدن آب های معدنی رودخانه لوسرو که در نزدیکی این بیابان قرار دارد و رسوبات گچی باقی مانده که در نتیجه باد تغییر شکل داده اند، این تپه های سفید رنگ را به وجود آورده اند. در اوایل دهه 1900 میلادی، گردشگران برای پیاده روی به این بیابان می آیند. 

تنداب سیلفرا – پارک ملی، ایسلند

جدا شدن صفحه های مختلف زمین و تشکیل قاره ها را می توان به خوبی در پارک ملی جنوب غربی ایسلند مشاهده کرد. در این پارک ملی می توانید در شکاف میان پوسته های زمین قاره آمریکا و ارواسیا قدم بزنید یا درون شکاف قاره ها در ¬محل‌ کم‌ عمق‌ و سنگلاخ سیلفرا در رودخانه پینگولیر شیرجه بزنید. حدود یک قرن طول کشیده است تا یخچاله ها ذوب شوند و آب های موجود را پدید بیاورند. آب این منطقه به قدری زلال است که کف آب با عمق 305 متری به خوبی دیده می شود.
منبع: bartarinha.ir