1- مستحب است که روزه دار، نماز مغرب و عشاء را پیش از افطار کردن بخواند. ولى اگر کسى منتظر اوست یا میل زیادى به غذا دارد که نمى تواند با حضور قلب ، نماز بخواند، بهتر است اول افطار کند ولى به قدرى که ممکن است نماز را در وقت فضصیلت آن به جا آورد.(652)
2 - براى مسافرى که در سفر، کارى را که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد و پیش از ظهر به وطنش یا به جایى که مى خواهد ده روز بماند برسد، مستحب است که اگر چه روزه نیست از کارى که روزه را باطل مى کند، خوددارى نماید.
3- همچنین براى مسافرى که بعد از ظهر به وطنش یا به جایى که مى خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، مستحب است کارى که روزه را باطل مى کند، انجام ندهد.
4 - همچنین براى مریضى که پیش از ظهر خوب شود و کارى که روزه را باطل مى کند، انجام داده باشد، مستحب است از کارى که روزه را باطل مى کند، خوددارى نماید.
5 - همچنین براى مریضى که بعد از ظهر خوب شده است ، مستحب است از کارى که روزه را باطل مى کند، خوددارى کند. این عمل مستحبى ، براى زنى هم که در بین روز از خون حیض یا نفاس پاک شود، صدق مى کند. کافرى هم که در روز ماه رمضان ، مسلمان شود، مستحب است این عمل را انجام دهد.(653)
6 - اگر به علت بیمارى و یا حیض و نفاس روزه رمضان امسال از مکلف فوت شود و قبل از آن که آن را قضاء کند، از دنیا برود مستحب است برایش نایبى را استیجار کنند.(654)
7 - در روزه مستحبى اگر برادر مؤ من شخص مکلف ، او را به غذا دعوت کرد، مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز افطار کند.
8 - مستحب است که انسان براى روزهاى مستحبى سفارش شده ، اگر نتوانست آنها را به جا بیاورد قضا کند و اگر اصلا نتوانست روزه بگیرد براى هر روز، یک مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد.
روزه هاى مستحبى
روزه تمام روزهاى سال ، غیر از روزهاى حرام و مکروه (که ان شاء اللّه خواهد آمد) مستحب است ؛ ولى براى بعضى از روزها بیشتر سفارش شده است . از آن جمله است :
1 - پنج شنبه اول و پنج شنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولى که بعد از روز دهم ماه است .
2 - سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه (ایام البیض ).
3 - تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از این دو ماه اگر چه یک روز باشد.
4 - روز عید نوروز.
5 - روز بیست و پنجم (دحوالارض ) و بیست و نهم ذى القعده .
6 - روز اول تا روز نهم ذى حجه (روز عرفه ).
7 - عید سعید فطر (18 ذى حجه ).
8 - روز اول و سوم محرم .
9 - میلاد مسعود پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) (17 ربیع الاول ). (655)
10 - روز مبعث حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) (27 رجب ).(656)
11 - روز بیست و چهارم ذى حجه (روز مباهله ).(657)
12 - روزه هر پنج شنبه و جمعه .(658)
مکروهات مربوط به روزه
1 - دوا ریختن به چشم .
2 - سرمه کشیدن در صورتى که مزه یا بوى آن به حلق برسد.
3 - انجام دادن هر کارى که باعث ضعف شود؛ مثل خون گرفتن و حمام رفتن .
4 - انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق مى رسد، مکروه مى باشد ولى اگر بداند به حلق مى رسد، جایز نیست .
5 - بو کردن گیاههاى معطر.
6 - نشستن زن در آب .
7 - استعمال شیاف .
8 - تر کردن لباسى که در بدن است .
9 - کشیدن دندان و هر کارى که به واسطه آن از دهان ، خون بیاید.
10 - مسواک کردن با چوب تر.
11 - مکروه است که انسان بدون قصد بیرون آمدن منى ، زن خود را ببوسد یا کارى کند که شهوت خود را به حرکت در آورد.(659)
12 - سخن بیهوده گفتن ، یعنى کلامى که فایده دینى براى او ندارد مکروه است همچنین گوش دادن به چنین کلامى کراهت دارد.(660)
13 - مسافر و کسى که از روزه گرفتن عذر دارد، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نماید و در خوردن و آشامیدن کاملا خود را سیر کند.(661)
14 - سفرى که به خاطر فرار از روزه باشد، مکروه است .(662)
روزه هاى مکروه
روزه عید فطر و قربان حرام مى باشد. همچنین روزه گرفتن در روزهایى که در زیر آمده است ، مکروه مى باشند:
1 - روزه روز عاشورا، مکروه است .
2 - روزه روزى که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان ، مکروه است .
3 - روزه روز عرفه در صورتى که باعث ضعف او شود و نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند، مکروه است .(663)
4 - روزه گرفتن استحبابى میهمان ، بدون اجازه میزبان کراهت دارد.(664)
5 - روزه گرفتن مستحبى فرزند، بدون اذن پدر مکروه مى باشد.(665)
6 - روزه گرفتن با وجود نهى مادر، مکروه مى باشد.(666)
7 - روزه گرفتن استحبابى زن بدون اذن شوهر همچنین روزه گرفتن بنده و کنیز بدون اذن مولى مکروه مى باشد.(667)
